á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Lis i pies 2 to bajka Disneya z 2006 roku. (...) Animacja opowiada dziecięce losy przyjaciół, których poznaliśmy w pierwszej części. Cofamy się zatem w czasie i wraz z psem i lisem bierzemy udział w przygodzie Miedziaka, który staje się częścią psiej kapeli. W animacji usłyszymy Wita Apostolakisa w roli Miedziaka, Beniamina Lewandowskiego jako Todda, Arkadiusza Bazaka jako Amosa, Mirosławę Krajewską podkładającą głos za wdowę, a do tego Krzysztofa Banaszyka, Joannę Jeżewską-Adamczyk, Elżbietę Gaertner, Barbarę Zielińską, Radoslawa Popłonikowskiego i Wojciecha Paszkowskiego jako sforę psów.
Animacja pokazuje przygodę na jarmarku, w której główną rolę gra Miedziak. Pies czuje się źle – pan ciągle go beszta, nie wierzy w siebie, chce zostać psem myśliwskim, ale nieustannie gubi trop. Ma wrażenie, że do niczego się nie nadaje. Jego przyjaciel Todd przekonuje go, że na pewno jest coś, w czym Miedziak będzie najlepszy. Szybko okazuje się, że jego talentem jest śpiew.
Bajka nie tylko skupia się na ćwiczeniu nowej umiejętności. Pokazano też, jak jeden z przyjaciół czuje się odsunięty, bo drugi znajduje nowych znajomych i poświęca im wiele czasu. Poza tym możemy obserwować zmagania młodego psa, który ma poczucie niepasowania do niczego, nieposiadania talentu, co bardzo go męczy i powoduje smutek. Jest jeszcze w tle historia Dixie, która czuje się gwiazdą i chce odzyskać miejsce w zespole, które zajął Miedziak. Jest też kwestia kłamstwa i poczucia straty.
W bajce pojawia się kilka piosenek śpiewanych przez bohaterów. Są też ciekawe przerywniki głównego wątku związane z łowcą talentów, którego po jarmarku oprowadza mała harcerka. Nie za bardzo sprawdza się w tej roli, ponieważ łowca talentów ciągle ma przez nią jakieś problemy, ale na ekranie wygląda to zabawnie i uroczo i na pewno jest dla młodszych widzów ciekawe.
Lis i pies 2 to bajka, która pokazuje nieznaną z pierwszej części przygodę pary przyjaciół. To dość znana u Disneya konwencja przenosząca nas w czasie i odkrywająca przed nami wydarzenia, które wydarzyły się wcześniej, a których nie pokazano w pierwszej części. Było tak m.in. z Tarzanem czy Bambim. Bajka jest momentami zabawna, chwilami zmuszająca dzieci do zastanowienia, bardzo ładnie narysowana, ciekawa i wciągająca, a przy tym niezbyt skomplikowana, nieprzeładowana zbędnymi treściami. Dobrze się ogląda. Jeśli znacie pierwsza część, która miała swoją premierę w 1981 roku, możecie włączyć i tę. Klimat jest trochę inny, ale nie znaczy, że gorszy – wiele się zmieniło przez te 25 lat, głównie odbiorcy i sposób prezentacji opowieści, więc nie ma się czemu dziwić. Do obejrzenia w gronie rodzinnym.